Αλθαία Δενδρομολόχα Νερομολόχα Althaea

Ονόματα: Αλθαία Δενδρομολόχα Νερομολόχα Ρονανθής, Νερομολόχα, Άγρια κάνναβη

Επιστημονική Ονομασία: Althaea officinalis

Το φυτό πανάκεια. Πονάει ο λαιμός; Αλθαία. Πονάνε τα ούλα σας; Αλθαία. Έχετε κρυολογήσει; Αλθαία. Θέλετε τα παιδιά σας να βγάλουν γερά δόντια; Αλθαία.

Αλθαία η άκακη, γιατί δεν έχει παρενέργειες αυτό το φυτό. Είναι ατοξική.

Η Αλθαία είναι το καταλληλότερο βότανο για έντονο βήχα, λαρυγγίτιδα και λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Ιστορικό

Το βοτανικό όνομα της μολόχας προέρχεται από την ελληνική λέξη άλθω που σημαίνει «θεραπεύω» και χρησιμοποιείται από την εποχή της αρχαίας Αιγύπτου.

Η αλθαία ήταν τρόφιμο πριν θεωρηθεί φάρμακο. Στη βίβλο αναφέρετε ένα φυτό που τρωγόταν κατά τη διάρκεια λιμών και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα όταν αποτύγχαναν οι καλλιέργειες, οι άνθρωποι έβρασαν ρίζες αλθαίας και μετά τις τηγάνιζαν με βούτυρο και κρεμμύδια. Ένα πιάτο αλθαία θεωρούταν gourmet από τους αρχαίους Ρωμαίους και Κινέζους.

Η ιστορία του φυτού ως φαρμακευτικό χρονολογείται στην εποχή του Θεόφραστου (372-286 π.Χ.) ο οποίος κατέγραψε ότι η ρίζα αλθαίας καταναλωνόταν σε γλυκό κρασί για την αντιμετώπιση του βήχα. Ο Ιπποκράτης «συνταγογραφούσε» αφέψημα ριζών αλθαίας για την αντιμετώπιση των μωλώπων και της απώλειας αίματος από πληγές. Ο αρχαίος Έλληνας θεραπευτής Διοσκουρίδης πρότεινε ρίζα αλθαίας σε κατάπλασμα για τα τσιμπήματα εντόμων και «συνταγογραφούσε» αφέψημα αλθαίας για τον πονόδοντο και τον εμετό και ως αντίδοτο σε δηλητήρια.

Οι άραβες γιατροί του 10ου αιώνα χρησιμοποιούσαν καταπλάσματα από φύλλα αλθαίας για την αντιμετώπιση φλεγμονών και οι πρώτοι ευρωπαίοι παραδοσιακοί θεραπευτές χρησιμοποιούσαν τη ρίζα αλθαίας εσωτερικά και εξωτερικά για την καταπραϋντική της δράση στην αντιμετώπιση του πονόδοντου, του πονόλαιμου και πεπτικά προβλήματα. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, συμπεριλήφθηκε στην Αμερικανική Φαρμακοποιία.

Έχει χνουδωτό, όρθιο στέλεχος, στρογγυλά, οδοντωτά, γκριζοπράσινα φύλλα, ρόδινα ή λευκά λουλούδια και στρογγυλούς καρπούς. Οι ρίζες της αλθαίας διαθέτουν μία κολλώδη ουσία, η οποία απορροφά το νερό, διογκώνεται και σχηματίζει μια προστατευτική ζελατίνη. Η ζελατίνη αυτή ανακουφίζει και προστατεύει από τα κοψίματα, τις εκδορές, τα εγκαύματα και τις πληγές. Όταν λαμβάνεται εσωτερικά, καταπραΰνει τις στομαχικές διαταραχές, το βήχα, τη βρογχίτιδα και το κρύωμα. Στην αλθαία αποδίδονται και ανοσοποιητικές ιδιότητες, καθώς βοηθά τα λευκά αιμοσφαίρια να καταστρέφουν τα μικρόβια που εισβάλλουν στον οργανισμό.

Η αλθαία είναι ένα φυτό που το βλέπουμε το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα να ανθίζει για μεγάλη χρονική περίοδο. Μέσα στη ζέστη και στην ξηρασία. Η καλλιέργεια αυτού του φυτού είναι πανεύκολη. Λίγοι σπόροι στο χώμα και λίγο νεράκι αρκούν για να φυτρώσει αυτό το άκακο φυτό. Φυτέψτε Αλθαία, είναι πανέμορφη. Αν τύχει και ακουμπήσετε τσουκνίδα τρίψτε το πονεμένο μέρος με μολόχα ή δεντρομολόχα, αλθαία δηλαδή. Το τσούξιμο θα περάσει αμέσως. Πάντα, μα πάντα όπου φυτρώνουν τσουκνίδες κάπου εκεί θα υπάρχει και μολόχα ή δεντρομολόχα.

Από τα δεκαπέντε είδη του γένους, έξι ευδοκιμούν και στην Ελλάδα:

Althea officionalis (νερομολόχα η φαρμακευτική)

Althea ficifolia με ιώδη άνθη

Althea cannabina (κανάβινη)

Althea hirsuta (δασεία δηλ. πυκνόφυλλη)

Althea rosea (ρόδινη)

Alhea pallida (ωχρά)

Τα χρήσιμα μέρη της αλθαίας είναι οι ρίζες και τα φύλλα που περιέχουν τανίνες, ασπαραγίνη και φυτική κόλλα (η υψηλότερη περιεκτικότητα στη ρίζα παρατηρείται το χειμώνα). Οι πολτοποιημένες ρίζες του μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επουλωτικό και ξηραντικό κατάπλασμα, το οποίο απλώνεται στην πάσχουσα περιοχή ζεστό, συμβάλλοντας στη θεραπεία των φλεγμονών.

Τα υπέργεια μέρη της συλλέγονται το καλοκαίρι, μόλις αρχίζει η περίοδος ανθοφορίας, και η ρίζα ξεθάβεται το φθινόπωρο.

Χρήσιμη σε οποιαδήποτε περίπτωση χρειάζεται μαλακτική επίδραση, η νερομολόχα προστατεύει και μαλακώνει τους βλεννογόνους. Η ρίζα αντιμετωπίζει την υπερβολική οξύτητα του στομάχου και την γαστρίτιδα.

Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία παρασκευής σαπουνιών και καλλυντικών, αλλά εξωτερικά η ρίζα ενδείκνυται σαν κατάπλασμα για τις κιρσώδεις φλέβες και τα εξωτερικά έλκη όπως αποστήματα και δοθιήνες.

Χρήσιμα μέρη:  Ρίζα, φύλλα, άνθη.

Θεραπευτικές Ιδιότητες:  Είναι μαλακτική γιατί καταπραΰνει την λαρυγγίτιδα, τις φλεγμονές των εντέρων, την φαρυγγίτιδα, την στοματίτιδα και τις πέτρες του ουροποιητικού συστήματος. Είναι επίσης πολύ καλή στην καταπολέμηση της βρογχίτιδα, την στηθάγχη και κατά του κοινού κρυολογήματος. Καταπολεμά τις ουλίτιδες και ωριμάζει τους καλόγηρους(αποστήματα).

Παρενέργειες:  Δεν έχει.

Ασθένειες:

 Λαρυγγίτιδα

φαρυγγίτιδα

ψαμμίαση

πέτρες στα νεφρά

 στηθάγχη,

Κρυολόγημα

καλόγηρους

Πόνους μυών, τένοντες, μώλωπες

δυσκοιλιότητα

Τρόποι χρήσης:

Σαν αφέψημα. Βάζουμε ένα κουταλάκι ξερά φύλλα ή άνθη σε ένα φλιτζάνι νερό, προσθέτουμε λίγο μέλι και πίνουμε τρία ποτήρια για βήχα και κρυολόγημα.

Αν έχουμε μώλωπες και πόνους μυών και τενόντων βράζουμε ρίζα αλθαίας και κάνουμε ζεστές τοπικές επαλείψεις. Βράζουμε 10 ποτήρια νερό και 100 γραμμάρια ρίζας αλθαίας μέχρι να μείνουν έξι ποτήρια. Το στραγγίζουμε και κάνουμε επαλείψεις ζεστές στο πονεμένο σημείο.

Προφυλάξεις:  Δεν έχει, είναι ατοξική.

Δραστικές Ουσίες: άμυλο, βλεννώδεις ουσίες, ασπαραγίνη, αλθείνη, σάκχαρα, πηκτίνη

Ιδιότητες: μαλακτική, αντιβηχική, για τα νεφρά, για τη δυσκοιλιότητα, για εξωτερική χρήση, γαργάρες, επιθέματα.

Αλθαία Δενδρομολόχα Νερομολόχα Althaea www.alekati