Κυπαρίσσι Το Δέντρο της θλίψης

Κυπαρίσσι είναι το δένδρο της θλίψης και της μοναξιάς όπως λέγετε και στην μυθολογία, έχει όμως και χρήσιμες θεραπευτικές ιδιότητες για τον άνθρωπο.

Σύμφωνα με τη μυθική παράδοση , όπως μας λέει ο Οβίδιος, ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, γιος του Τήλεφου και εγγονός του Ηρακλή. Αγαπημένο του σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι.

Αλλά κάποια καλοκαιρινή μέρα, ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο. Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει.

Ζήτησε από τον Ουρανό την χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια. Οι θεοί τον μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης.

Από τότε το κυπαρίσσι θεωρείται σαν πένθιμο δέντρο και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα νεκροταφεία. Χρησιμοποιείται, τόσο από τους χριστιανούς όσο και από τους μωαμεθανούς.

Το ξύλο του κυπαρισσιού χρησιμοποιούνταν κυρίως στην ναυπηγική, στο χτίσιμο ναών και για σαρκοφάγους. Το σπίτι του Οδυσσέα ήταν φτιαγμένο από ξυλεία κυπαρισσιού.

Ο Θεόφραστος αναφέρει ξυλεία κυπαρισσιού, που είχε αποθηκευτεί επί τέσσερις γενιές για να χρησιμοποιηθεί στις πόρτες του μεγάλου ναού της Εφέσου.

Τα κείμενα των νόμων του Σόλωνα ήταν χαραγμένα σε πλακίδια επίσης από ξύλο κυπαρισσιού. Το δέντρο αυτό όμως είχε και εξαιρετική θέση στην θρησκεία.

Το ιερό δάσος της κρητικής Ρέας ήταν δάσος από κυπαρίσσια. Κυπαρίσσια φύτρωναν και έξω από τη σπηλιά της Ίδης, όπου γεννήθηκε ο Ζευς.

Από πλευράς θεραπευτικών ιδιοτήτων διαθέτει μια μεγάλη γκάμα το αειθαλές αυτό δέντρο. Έχει στυπτικές και ψυκτικές ιδιότητες και τα φύλλα του, όταν πίνονται μαζί με γλυκό κρασί και λίγη σμύρνα, ωφελούν τις καταρροές της κύ­στης και τη δυσουρία.

Τα χλωρά κυπαρισσόμηλα, όταν κοπανιστούν και ποθούν μαζί με κρασί, είναι κατάλληλα για την αιμόπτυση και τη δυσεντερία και τις καταρροές της κοιλιάς, το ορθοπνοϊκό άσμα και τους βήχες και το αφέψημα τους έχει τις ίδιες επιδράσεις.

Όταν κοπανιστούν μαζί με σύκο μαλακώνουν τα σκληρώματα και θεραπεύουν τους πολύποδες της μύτης.

Αποβάλλουν και τα νύχια που έχουν λέπρα, όταν βραστούν μαζί με ξίδι και λιωθούν μαζί με λούπινα, και συστέλλουν και την εντεροκήλη μπαίνοντας ως κατάπλασμα.

Τις ίδιες επιδράσεις έχουν και τα φύλλα. Μάλιστα φαίνεται ότι τα κυπαρισσόμηλα μαζί με τα φύλλα, αν καούν ως θυμίαμα, διώχνουν τα κουνούπια.

Τα φύλλα λιωμένα ως κατάπλασμα συγκολλούν τα τραύματα και είναι και αιμοστατικά, ενώ αν κοπανιστούν και λιωθούν μαζί με ξίδι, βάφουν τα μαλλιά.

Γένος που περιλαμβάνει 20 περίπου είδη αειθαλών κωνοφόρων που κατάγονται από τις εύκρατες ζώνες του βόρειου ημισφαιρίου. Πρόκειται για δέντρα με μέσο ύψος και συμπαγή «κόμη» σε σχήμα κολόνας.

Τα φύλλα λεπιοειδή και τριγωνικά καλύπτουν εντελώς τα κλαδιά. Οι κώνοι τα λεγόμενα κυπαρισσόμηλα έχουν στρογγυλωπό σχήμα και αγκαθωτά λέπια. Τα κυπαρίσσια σε μερικές περιοχές παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του τοπίου : αν τοποθετηθούν σε πυκνές σειρές αποτελούν ιδεώδεις φράχτες ή ανεμοθραύστες.

Το αιθέριο έλαιό του είναι αντισηπτικό, στυπτικό, τονωτικό (για την κυκλοφορία στις φλέβες) και προστατευτικό (για το τριχωτό της κεφαλής).

Χρησιμοποιείται σε μασάζ για ρευματισμούς, για να απαλύνει τον πόνο των κιρσών και σαν τέλειο αντικυτταριτιδικό προϊόν.

Χρησιμοποιείται για τη φροντίδα της λιπαρής επιδερμίδας, σαν τονωτική λοσιόν για μετά το ξύρισμα, αντιιδρωτικό για τα πόδια και τις μασχάλες.

el.wikipedia